Blues na bañeira

(Contos salgados)

Imaxe: Xabier Leonet

Blues na bañeira

 Batendo ás, 

achegueime á ribeira na procura dalgún molusco. 

Cando acadei a praia

xa o día tiña contemplado moita gaivota

peteirando nas algas que se estenden 

ao longo da liña de flotación intermareal.

 

  Pasei polo comedeiro das gaivotas cara o mar, 

con ollos aínda pitoños e arrefrías as mans. 

As ondas do mar chegaban escumosas de aloumiño

traendo os froitos do mar en cuncheiros de nácara
i ensaladas de bocho mesturadas con algún reboutallo de ferruxe. 

 Guichei por onde o mar folgaba na procura dos moluscos de sal nos beizos da nenez 
e soterrei os dedos na area como francadas rabuñando o tempo. 

Dos primeiros arrastres levantei apenas xabre

xunto con esqueletos diminutos de cunchas deshabitadas. 

Decote penetrei no mar até os ombreiros,

mergullándome coma cormorán en captura, 

sen decatarme que a resaca da marea turraba de min 
polos sumidoiros atlánticos. 

 

Nadei con forza, teimudo coa enxurrada, 

gravitando na densidade azul fluorescente das sales de baño 

nun derradeiro esforzo por atopar a argola do desaugue oceánico. 

Mentres, dende a superficie, 

a voz serea do transistor pousado no andel do baño 

cantaba un blues.  

       

 

Exidio Cuíñas 
da serie "Contos Salgados", abril 2004 ©